Hvað í fjandanum laumaði þessi lúna dóttir í teið hans föður síns, einhvers konar örvandi efni? Hún vildi viljandi að hann færi í harðsperrur og gekk um húsið í nærbuxunum! Og hvert gat maðurinn farið þegar höfuð hans hafði þegar náð skotmarkinu. Enginn dill gat staðist þá freistingu.
Hún gaf honum djúsí blástur beint á baðherberginu. Og svo ömurlegt að ég persónulega myndi pottþétt koma strax um leið og typpið mitt lendir í munninum á henni og svo í kútinn á henni.